Obraz Ryszarda Woźniaka wpisuje się w strategię twórczą malarza, który od lat 80. konsekwentnie reaguje na rzeczywistość. Takie prace jak choćby “Nowofalowy portret Jurija Andropowa” z 1984 roku są dobrym przykładem nastawienia krytycznego i prześmiewczego, refleksyjnego, ale przyjmującego pełną pasji, ekspresyjną formę.

Praca z cyklu “Znaki zmiany” to przykład czujnej reakcji malarza na świat – wykorzystuje on symbol Strajku Kobiet (choć uzupełniony o element mogący być odniesieniem do Statui Wolności), wpisując go w kontekst rosyjskiej napaści na Ukrainę. Ekspresyjne zamalowywanie powierzchni jest tu fizycznym wyrazem reakcji na wydarzenia. Użycie oczywistych w tym kontekście kolorów stanowi podkreślenie konieczności skupienia całej uwagi na wydarzeniu decydującym o naszej przyszłości. Woźniak nie boi się skrótu myślowego. Wspomaga przekaz siłą symbolu, który na stałe wszedł do współczesnego repertuaru wizualnego, podkreślając wagę najważniejszej chyba ludzkiej potrzeby – wolności.
Autor tekstu: Wojciech Kozłowski